Bir kavgadır başladı yine aşçılar arasında...
Hem de federasyonlar arasında
Allah aşkına nedir derdiniz?
Neyin peşindesiniz?
Ne yapmaya çalışıyorsunuz?
İki tane aşçılar federasyonumuz var.
Wacs üyesi olan "büyük benim", İçişleri Bakanlığından torpilli olan "benden büyük olamaz" feryatlarıyla aşçılara akılları sıra mesajlar iletiyorlar.
Oysa aşçıların bu tip kavgalardan memnun olduğunu sanmıyorum.
Özellikle genç aşçılar şaşkın bu yaşananlardan...
Büyük olmak için bir yerlere üye olmanız, ya da bir yerlerden icazet almanız gerekmez.
Sizler aşçılarsınız. Türk mutfağına gereken önemi verip o mutfağı uluslararası platformlarda yüceltmeniz gerek.
Bu birbirinizin kuyusunu kazıp, kavgayla çözülmez.
Bakın bu ay yaşadığımız bir olayı anlatayım, aşçılarımızın düşünce yapılarına bir örnek olsun;
İtalyanın ünlü ICIF Gastronomi Okulu Türkiye temsilcisi bayan Marcella ile Sardunya da yapılacak "Ton Balığı Yemekleri Festivali ve Yarışması"na Türk aşçılarımızı nasıl götürebiliriz şeklinde konuşma ve planlarını yaptık.
Ben Yahya ve Haşim ustalarla konuştum.
Onlar Endonezyaya gidiyorlardı. Ama prensip olarak "Biz varız" dediler.
Bayan Marcella da Özgür ve Cüneyt ustalarla konuştu.
Ben bakanlığa resmi yazılarla durumu duyurdum.
5 kişilik bir grup yapacağımızı, ilk defa bu yarışmaya Türk aşçıların katılacağını vs.. detaylandırdım.
Müsteşar Özgür bey dahil tanıtmada ki tüm yetkililerle de telefon görüşmeleri yaptım. İstediğim, orada bize tahsis edilecek stant da broşür, bayrak vs. için ve gerekirse Roma Turizm Müşavirliğimizden bir görevli ile bu grubun oluşmasına çaba sarfeden, gruba Sardunyada rehberlik, önderlik yapacak bayan Marcella için otel, uçak vs masrafları için 1550 euro ödenmesini talep ettim.
Diğer aşçılarımızın tüm masraflarını İtalyanın ödemesini sağlamıştık.
Konsolosları da devreye sokarak iki günde vizeler alındı. Grubumuz belirtildiği şekilde karşılandı, otellerine yerleştirildi. Yarışmaya katıldılar ve 2nci oldular.
Yahya ve Haşim ustalar ile Cüneyt tarafından oradaki şartlar eleştirildi. Bu gidişte bayan Marcella bütün masrafları kendi cebinden yaptı..Buraya kadar bir takım aksiliklerle de olsa organizasyonun tamamlanması sağlandı.
Ama Türk düşünce tarzı ile karşılaşma bu aşamada ortaya çıkıyor.
Bu yarışmaya katılmasına vesile olan bana dönüşlerinde Türk aşçılarımızın bir rapor vermesi gerekirdi. Rapordanda vazgeçtim, telefonlarıma dahi cevap vermediler.
Bir baktım genç arkadaşımız Gökmenin internet sitesinin sayfalarında yer alan haberde Haşim ve Yahya ustalar, dernek merkezlerinde aldıkları ikincilik belgeleriyle poz vermişler.
Anlattıkları katıldıkları yarışmanın özüyle uzaktan yakından ilgisi yok. Hiç hakikatleri yansıtmıyor.
Ama onlarda federasyonları gibi küçük hesapların peşindeler. "Biz yaptık" diyecekler.
Bu organizasyon Öner Ilgaz ve Marcella Bonini tarafından yapıldı. Türk aşçıların tüm masrafları İtalya tarafından karşılandı. Hatta ceplerine harçlık dahi konuldu. Vize almayı bile beceremedikleri için İtalya Büyükelçiliği ve İstanbul Konsolosluğu bizin tarafımızdan devreye sokularak vizeleri alındı.
Biz Sardunyada Türk aşçılarının başarılarını duymak için bu organizasyonu yaptık. Bir derneğin ya da bir aşçıbaşının popüler olması için değil.
Türlü bahanelerle 1550 euroyu temin edemeyen, İtalyaya karşı bizi çok müşkül durumda bırakan Kültür ve Turizm Bakanlığına da söyleyecek söz bulamıyorum.
Uluslararası arenalarda Türk mutfağı yüceltilecekse, kollektif düşünmeyi özümsemiş, paylaşımı bilen, işbirliğini tüm egolardan sıyrılmış bir ekiple yapmalıyız.
Bunun başka bir izah şekli yok.
Ben Türk mutfağına gönül vermiş dünyayı tanıyan bir kişiyim.
Türk aşçılarının, aşçı federasyon ve dernekleri ile yöneticilerinin bu bencil davranışlarına üzülüyorum..
