Bir zamanlar ülkeyi IMF idare ediyordu

Bizim jenerasyon IMF nedir çok iyi bilir. O kadar içimize girmiştiki onsuz günümüz geçmezdi. IMF komiserlerini pardon uzmanlarını büyük bir korku içinde beklerdik. Gene ne yapacaklar diye. Türkiye özellikle IMF için kobay ülkelerin başında geliyordu. İcazeti olmadan adım atamadığımız seneler geldi geçti.
Hatta bu ülkenin Merkez Bankası Başkanı bağlı olduğu Başbakan Yardımcısını değil, IMF Başkan Yardımcısı dinlerdi. Mazereti de hazırdı.” Üstüme gelmeyin istifa ederim.”
2001 krizinde aklı erenler bas bas bağırıp yahu biraz genişlemeci para politikası uygulayın derken, başbakan yardımcısı bankalara destek çıkalım derken TCMB Başkanından kocaman bir “Hayır yapamam IMF istemiyor” cevabı geliyordu.
Herkesin gözü önünde 25 bankaya tek tek el kondu. Niye deyince IMF böyle istedi cevabı alındı. IMF’nin kocakarı ilacına benzeyen reçeteleri ile bu ülke kobay gibi yönetildi. Mesele sadece kapatılan 25 banka değil, bu bankalardan fonlanan binlerce işletmenin de ipi insafsızca çekildi. Binlerce aile heder oldu.
Krizler insanların değil, hükümetlerin sebep olduğu krizlerdir. Ülkenin kriz kuyusunun 1994 yılında uygulanan popülist politikalar sonucu uygulamaya sokulan erken emeklilik yasasının getirdiği yükle kazılmaya başlandığını ve ondan sonrada iflah olmadığını o günleri yaşayanlar biliyoruz. Peşpeşe gelen yanlış ekonomik politikalar ve kişiliksiz yöneticilerle ülke daha büyük krizlere gebe bırakıldı. Ama suçu kabullenmek istemeyen ve krizi yönetemeyip IMF’ye teslim olanlar ekonomiyi ve ülkenin siyasi dengesini alt üst ettiler.
Ondan sonrada tıpkı bugünkü gibi suç ve suçlu ararcasına herkesi içeri tıkma yöntemi uyguladılar. Bankalar yasasını ceza kanununa çevirdiler. Bu ülkede devlet tahvilinin değeri yerlerde sürünüyorsa bu o devletin ve o ülke merkez bankasının suçudur. Banka devletine güvenmiş almış tahvilleri. Bakıyor ki değeri yerlerde .Ondan sonrada niye battı. Nerde bu ülkenin hazinesi ve para politikalarını uygulayan Merkez Bankası. Niçin kendi kağıdına bile sahip çıkamıyor. Hayır efendim. “Onlar IMF başyardımcısı Fisher’dan gelecek talimatı bekliyorlar.”
Hele hele bu çapsız yöneticiler günümüzde çıkıp TV’lerde ekonomi konusunda ahkam kesmiyorlar mı? Orada kahroluyorum.
Bakın günümüzün ekonomik krizlerini ülkeler nasıl yönetiyorlar. Merkez Bankaları başta ABD Merkez Bankası FED olmak üzere “ genişlemeci para politikası” adı altında piyasayı ve bankaları paraya doyurdular. En son bu kervana Japonya katıldı da çöküşün kenarından döndü. Herkes gayet iyi bilir ki bankalar zarar ettikleri için değil, likidite sıkıntısından batarlar. Bunu iyi bilen ülkeler IMF’yi dışlayıp piyasayı paraya boğdular ve krizi yendiler.
IMF’nin yeni başkanı Cristina Lagarde bile IMF’nin kötü reçetelerini fırlatıp attı ve dünya kamuoyundan bu konuda özür diledi. Bakın etrafınıza şimdilerde. Her ülkede genişlemeci para politikası uygulanıyor ve bankalarda batmıyor..
AKP iktidarınının hayran olduğum tarafı, herkes ucuz kredi diye IMF peşinde koşarken, Sn. Erdoğan tek başına IMF konusunda sonuna kadar direndi ve ülke ekonomisini bu noktalara yani bu ülkeyi IMF’den borç alan değil, IMF’ye borç veren konumuna getirdi. Teşekkürler Erdoğan.
Sanki bir masal gibi: Bir zamanlar bu ülkeyi IMF yönetiyordu.