Amca bir simit parası lütfen…

En sonunda dilencilerde beklenen zammı yaptı. Simit fiyatlarının 1.00TL.ye çıkmasıyla onlarda taleplerini simit parasına endeksledikleri için otomatikman zam yapmış oldular. Şaka bir yana sessiz sedasız zamlar aldı başını gidiyor ve kimsenin gıkı çıkmıyor. 75 kuruşluk simit nasıl bir lira oluverdi onu da anlamadım. Yılbaşı gecesi yurtdışına giden dostuna baklava satın alan arkadaşımın, yeni yılın ilk saatinde yaşadığı zamlı fiyat tartışması hala hatırımda. Yarım saat önce alsaymış 4 TL. daha ucuz olacakmış. Ama yeni yılın ilk saati içinde alındığı için zamlı fiyat uygulanmış.

2011 yılına ufak ufak değil bayağı büyük zamlarla girildi. Ama bizim maaşlara hiçbir ilave yok. Etrafımda pek çok aile B Planını düşünmeye başladı. Oldukça lüks yerlerden taşınmalar başlamıştı zaten. Kiraların düşük olduğu yerlere doğru bir kayış var. Büyük daireler satılıp daha küçük bir yere çıkmak aradaki farkla da çocukların okul taksit veya masraflarını dengelemek gibi planlar her gün yapılıyor. Hafta sonlarında ek gelir için şoförlük yapan öğretmenler, polisler memurlar var. Köye mi taşınsak diye düşünenler var. Emekli kesimde Marmaris gibi yerlere huzur için değil, geçim için gidişler var. Sevgili dostum Nur Gencer, maillerinde Bodrum'dan devamlı moral pompalıyor. Bahçede yetiştirdiklerini yiyormuş. Orada herkes çok mutluymuş. Yavaş yavaş azınlık olmaktan çıkıyorlarmış. Falan filan.

Daire satışlarındaki eski hız kalmadı. Tüketici güven endeksi bana göre çok düştü. İnsanlar geleceklerinden endişe etmeye başladılar. Borçlanmaktan ödleri kopuyor. Sayın Durmuş hiç merak etmesin yakında bireysel kredilerde çok hızlı bir düşme olacak.

Bu ara toplum sosyal bir değişimde yaşıyor. Nasıl Fethullahçı olunur diye araştıranlar az değil. Bir yolunu bulup hacca gidenler, sakal ve badem bıyık bırakan sınıf arkadaşlarım çoğaldı. Ama karşılığınıda alıyorlar. Namazında niyazında bir toplum bilinci yerleşiyor.

Marmaris'e taşınan bir dostum anlattı. İstanbul'daki dairesini aldığında apartmanda 23 Istanbullu bir taşralı varmış. Geçen gün kapıcıya sormuş. İstanbullular 5-6 civarında kalmışlar. Toplumsal değişim dedikleri bu olsa gerek.

İnsanlar televizyonlarda mutlu, müreffeh Türkiye nutuklarını dinlerken, bir yerlerine çimdik atıyorlar. Ben nerdeyim diye. Anlatılanla yaşanan mukayese edilir gibi değil. Bankalar ayrı bir canavar. Maazallah ki kredi kartın olmasın. Zamanında ödeme. Bak neler oluyor görürsün diyorlar.

En zor matematik sualini soruyorlar. “100 lira borç aldım. Yarısını ödedim. 125 kaldı. Bu nedir?” diye soruyorlar. Banka kredisi veya kredi kartı borcu olduğunu herkes biliyor. Bankacılar, hukukçulara çalışıyorlar bugünlerde. Hemen hesabı kat edip, avukata havale edip rahatlıyorlar. Garipler onlarda nasiplensin diye. 100 lirayı ödeyemeyen avukatın maaşını yani 1500 lirayı nasıl öder hem de bir defada. Hiç düşünmüyorlar. Amaç avukatlarda yollarını bulsunlar. Anlayacağınız herşey sistemin bir parçası oldu. Bankacılıkta subjectivite kalmadı. Kimse hiçbir problemi çözmeğe yanaşmıyor.

Sayın Başbakan'da hala TT Arena'daki ıslıklanmaya takmış durumda. Sn. Başbakanım siz hiç alınmayın. Ben onların neyi ıslıkladıklarını çok iyi biliyorum. Onlar hayat pahalılığını, geçim dertlerini, çoluk çocuğun ihtiyaçlarını, sıkıştıran bankaları ıslıklıyorlar. Işsiz oldukları için canları sıkılıyor onun için ıslık çalıyorlar. Sizle şahsınızla hiç mi hiç ilgisi yok. Bunlara sebep olanları ıslıklıyorlar. Memleketin araplaşan yüzünü ıslıklıyorlar. Islıklanacak o kadar çok şey var ki..

Eğer ıslık gereken tepkiyi yaratıyorsa bakarsınız bütün millet Kwaii Köprüsündeki gibi hep beraber yolda, işte, otobüste velhasıl her yerde ıslık çalmağa başlarız.