Aktör, Yönetmen ve seslendirme sanatçısı Cüneyt Türel’i kaybettik. Dostlarının dediği gibi tiyatro bir ustasını kaybetti. Rahmetli benim ortaokul’dan sıra arkadaşımdı.
Nereden nereye...
Eskişehir Atatürk Lisesinde orta 2.ci sınıftayız. İstanbul’dan naklen sarışın mavi gözlü bir çocuk geldi. Benim yanıma verdiler.
Anlatmadı ama İstanbul’daki okulunda muhtemelen bir sorunu vardı.
Teyzesinin Eskişehir’de eczanesi vardı: Onun yanına gelmişti. Zaten fazla kalmadı. Tekrar İstanbul’a döndü.
Yıllar sonra onu İstanbul Şehir Tiyatrolarında sanatçı olarak tanıdım ama hiç hayret etmedim. Yakıştır deseydiler herhalde Tiyatro sanatçılığını yakıştırırdım.
İnsanların yaradılışında bir yetenek olduğuna inanırım. Onda da bu sanatçı tarafı gördüm desem inanmayacaksınız. Rahmetli o güzel ses tonu , farklı kibarlığı, sempatik hali ve tevazuu ile kısa zamanda hocalar dahil hepimizin sevgisini kazandı. Nede olsa İstanbullu idi.
Beni İstanbul ‘a ısındıran temiz duygular hissettiren İstanbullu Cüneyt Türel olmuştur. Aramızda aynı sırada oturmanın verdiği ayrı bir dostluk oluştu. O ses tonunu yıllar sonra tiyatro sahnesinde tekrar duydum . Sonra film seslendirmelerinde hep duydum.
Başarılarını, oynadığı oyunları hep takip ettim. Zaman zaman onun sıra arkadaşım olduğunu etrafıma söyledim.İstanbul’da birkaç oyununa gittim. Ama kulise gidipte ben hani o ortaokuldaki sıra arkadaşın demek zor geldi.
Türk tiyatrosu çok büyük bir sanatçısını ve ustasını kaybetti.
Rahmetli için toprağı bol olsun derken ailesine ve tiyatro camiasına başsağlığı diliyorum.