Ben ve benden önceki jenerasyon askerlik görevimizi iki yıl olarak yaptık. Er veya subay farketmiyordu.
Altı ay yedek subay okul devresi vardı. Sonra kura çekilip bir buçuk yıl görev yapacağınız yere asteğmen olarak giderdiniz. Askerliğinizin son altı ayında da teğmenliğe terfi edilir ve sonrada ihtiyat askeri olarak terhis olursunuz.
Sonraları bu yedek subaylık altı ay kısaldı.
Ayrıca bir kısa devre ihdas edildi falan.
Benim tartışmak istediğim konu ise ara sıra gündeme gelen “Askerlik tamamen mecburi olmaktan çıkmalı mı?”
Türkiye açısından bakılırsa günümüz askeri dengelerinde Türk ordusu Nato'nun Amerika'dan sonra gelen ikinci gücüdür. Zaman zaman tartışılır. “Bu kadar asker beslemek gerekli mi?” diye…
Ben askerliğin sosyal açıdan kişilere faydalı olduğuna inananlardanım.
Anadolu çocuğunun olgunlaştığı bir eğitim olarak görürüm. İstenirse ona çok şey verilebileceğine ve onunda alabileceğine inanıyorum.
Asker ocağında acemi er herşeyden önce strese dayanmayı öğreniyor. Sabırlı olmayı öğrenir. Disiplin ne demektir onu öğreniyor. İtaat etmeyi öğrenir.
Bunlar onun yaşamında ileride çok faydasını göreceği ve iş hayatında başarılı olmasını sağlayacak özelliklerdir.
Geçtiğimiz günlerde bir radyo istasyonunda askerlik ve disiplin konusunda saçma sapan görüşler ileri sürülen bir diyaloga şahit oldum.
Bu satırları onun için yazıyorum.
Askerlik erkekliğe geçiş sürecidir. Çok önemli bir süreçtir. İyi değerlendirilmesi gerekir.
Öyle mi yapılıyor?
Hayır zannetmiyorum!
Mümkün olduğunca askeri eğitim veriliyor. Tankı veya topu kullanabiliyor. Tatbikatlara katılıyor.
Komando eğitimi alanlar çok daha farklı tabii.
Özellikle Güneydoğu'da görev yaparak çatışmalara katılanlar çok daha farklı duygular taşıyorlar. Dünyaya bakış açıları çok farklı oluyor.
Yaşları uygundur. Bu yaştaki gençlere fiziksel ve beyinsel olarak çok titiz bir eğitim süreci öngörülebilir.
Askerlik süresince önce acemi sonra eğitmen olarak bu dönemi çok faydalı geçirebilir. İstenirse bütün bunlar mümkündür.
Bazı aileler bu konuda çok titizlik gösteriyorlar. Torpil bulup çocuklarının rahat yerlerde askerlik yapmalarını sağlıyorlar. Onlara da hak veriyorum.
Ama onlarda bazı şeyler eksik kalıyor. Bu eksiklikleri ilerdeki hayatlarında mutlaka hissedeceklerine eminim.
Halbuki 15 aylık dönem çok önemlidir.
Bırakalım çocuklarımız ellerine geçen fırsatları kullansınlar.
Ondan sonra sırası geliyor. Yozlaşan gençlikten, ota alkole dadanan çocuklardan bahsediyoruz.
Onları böyle başıboş bırakırsak sonu hiçte iyi değildir.
İster on ay deyin, ister onbeş ay deyin, ama bu askerlik görevi mutlaka yapılmalı ve hakkı verilmelidir.
Bu ise Genel Kurmay'ın görevidir.
Çocuğumu çöp toplamak için askere alıyorsa bende kabul edemem. Ona ihtiyacı olan fiziksel ve sosyal eğitimini verecek bir okul yaratmalı diye düşünüyorum.
Böyle olursa o zaman Atatürk'ün istediği gençliği yetiştiririz. Hele günümüzde bu çok daha önemlidir.