Anne tarafımın tamamı öğretmen olan bir aileden geliyorum.
Geçtiğimiz yıllarda kaybettiğim annem Köy Enstitüsü öğretmeni idi
Atatürkün Türk milletine armağanı olarak tanımlanan Köy Enstitülerinin öğretmeni olmanın büyük bir onur olduğunu aradan geçen yıllarda daha çok anladım.
Köy Enstitüsünde pırıl pırıl önlüklerini giymiş ve Türkiyenin geleceğini kurmaya aday öğrenciler arasında büyüdüm.
Ağabeyimle sünnet törenimiz bile Köy Enstitüsünde yapıldı.
Bahçe işleri yapar, inek sağardık.
Öğrencilerin sergilediği tiyatro gösterileri ve müsamereleri keyifle izlerdim.
Onların arasından geleceğin sanatçıları, yazarları, düşünürleri ve başarılı işadamlarının çıkacağını bilemezdim.
Köy Enstitüsü öğretmeni bir annenin çocukları olarak tayinlerle yıllarca oradan oraya savrulduk.
Bu nedenle hiçbirimiz aynı şehirde doğamadık.
Annemin köy Ensitüsü yaşamı Trabzon Beşikdüzü, Sivas Yıldızeli, Eskişehir Çifteler, Balıkesir Savaştepe, İzmir Kızılçullu ve Boluda sürdü
Sonunda Köy Enstitülerine noktayı koydular ve annem Boluda düz liseye öğretmen oldu
Dayılarım da öğretmendi
Aradan yıllar geçti.
İstanbul Üniversitesi Sanat Tarihi Bölümünü bitirirken Psikoloji ve Padagoji eğitimi alarak Eğitim Lisansı yaptım.
Daha sonra İstanbulun köklü eğitim kurumlarından ve Türkiyeye önemli insanlar yetiştiren Pertevniyal Lisesinde staj yaptım.
Staj dönemimde okulda kalmamı istediler.
Ama gönlüm elvermedi.
Daha sonra Milli Eğitim Bakanlığından bir yazı geldi. Beni Bursa Lisesine tayin ettiklerini öğrendim. O devirde öğretmenin maaşı düşüktü. 1250 lira maaş veriyorlardı. Ailemin yanında olmadan yaşamaya için yeterli değildi. Çaresiz kabul etmedim.
Hürriyette gazetecilik yaşamım başladı.
Hürriyette görev yaptığım dönemde öğretmenliğim bitmedi.
Daha sonra diğer gazeteler ve televizyonlarda bir çok kişiye pek çok şey öğrettiğime inanıyorum.
Emekli oldum, kendi işimi kurdum.
Sektör yayıncılığı yaparak bir çok kişiye iş imkanı sağladım ve öğrettim.
Çıkardığım yayınlarda yaklaşık 45 kişiyi sektöre kazandırdım.
Sonra internet gazeteciliği başladı.
İnternet gazeteciliğinde birçok şeye öncü olarak herkese bir şeyler öğrettiğimi sanıyorum.
Yani öğretmenlik hiç bitmedi
Öğretmenliğin ana gıdası öğretmektir
Hazreti Ali Bana bir kelime öğretenin kulu kölesi olayım demiş.
Ben çok kelime öğrettim.
Ama en çok nankör insanlardan yoruldum.
İnsanların birbirlerine hainlik yapmalarından sıkıldım.
Ucuz hesap peşinde koşanlardan bıktım.
Yüzüne gülüp, arkandan dalavere çevirenlerin varlığından iğrendim.
Ama insanlar akıllanmıyor
Kendisine bir şeyler öğretene bile kötülük yapabiliyorlar.
En iyisi kötülüklerden uzaklaşmaktır..
Dedim ya
Öğretmek ve öğretmenlik çok kutsal bir görev
Hayatım boyunca öğretmenliğimi yapan kaybettiğim öğretmenlerimi rahmetle anıyor, hayatta olanlara ise yürekten teşekkür ediyorum.
Tüm öğretmenlerin Öğretmenler Gününü kutluyorum.
