ZÜĞÜRT TESELLİSİ

Ölümcül dünyada ha Sabancı olmuşsun ha vatandaş memo olmuşsun. Hepimiz aynı çukura gitmiyor muyuz ki!
Allah bile demiyor mu; benim huzuruma sadece beyaz ihramınızla geleceksiniz. 
Ahir dünyada çarptığınızı çırptığınızı doldurup getirecek cebi yoktur.
Köşklerin, teknelerin, tekneciklerin hiç mi hiç önemi yoktur.
Onun için huzur içinde yaşayın.
Boşuna hırslara kapılmayın.
Birbirinizi yiyeceğinize sevin.

Hani hikayeler vardır.
Padişahın kızı hastalanmış. Tıp alimleri son çare demişler. Dünyanın en mutlu insanının gömleğini giydirmektir. Padişah dört bir tarafa adamlar salmış. Bulun o kişiyi. Alın gömleğini gelin demiş. Dört bir taraf aranmış. Sormuşlar soruşturmuşlar. Sonunda adamı bulmuşlar. Varmışlar yanına. Gömleğini istemişler. Adamcağız üzülerek “Verirdim ama benim gömleğim yok ki” demiş.

Zenginlerden Raif Dinçkök ölmüş.
Cenazesi Teşvikiye camiinden kalkacak.
Üstad Aydın Boysan da camide.
Gitmiş musalla taşındaki tabuta. Kaldırmış üzerindeki örtüyü” Nerde yahu paracıklar” demiş.

Bu dünya böyle…
Hırslar, açlıklar dünyası.
Giderek daha da açlaşıyor.
İnsanlar para için birbirlerini yiyorlar.
Dostluklar, komşuluklar, kardeşlikler kalmadı.

Değerli hocam Besim Üstünel anlatmıştı, İktisat dersinde.
Ali ile Veli dağda koyun güdüyorlar. Ali sormuş Veli'ye.” Yav Veli, piyangodan 100 bin lira çıksa, ne yapardın onunla?” demiş.
Veli düşünmüş taşınmış. Sonunda “Bir çuval somun, bir çuvalda soğan alırdım” diye cevap vermiş.
Bu sefer Veli, Ali'ye sormuş. “Peki sana çıksaydı. Sen ne yapardın?” diye merak etmiş.
Ali'de cevaben, yüzünü buruşturup” Yapacak Bir şey bırakmadın ki” demiş.

Doğan Hızlan köşesinde yazmış.
”Dünyanın en zor matematik sorularından birini çözen Perelman kendisine sunulan 1 milyon dolarlık ödülü ise reddetmiş. Dünyanın en zeki adamı olarak kabul edilen Grigory Perelman, St. Petersburg’da bakımsız ve böceklerle dolu bir apartman dairesinde oturuyor. Ancak “Her istediğime sahibim” diyor.
ABD’deki ‘Clay Matematik Enstitüsü’nün koyduğu 1 milyon dolarlık ödülü reddeden Perelman; “Meşhur olmak istemiyorum. Kahraman falan değilim” demiş.
Perelman’ın komşusu Vera Petrovna, “Bir kere dairesine girdim ve şoke oldum. Sadece bir masası, bir klozeti ve daha önceki oturanlar tarafından bırakılmış kirli bir yatağı vardı. Apartmandaki hamamböceklerinden kurtulmaya çalışıyoruz ama onun dairesinde saklanıyorlar” demiş.

Haberi okur okumaz evimdeki eşya sanki üzerime yürümeye başladı. Matematikçi Perelman, 1 milyon dolar ödülü reddetmiş, bir masa, bir sandalye, bir de yataktan ibaret olan düzeninin, yaşama ve çalışma biçiminin bozulmasına müsaade etmemiş. İyi de etmiş!
Ben de, biz de bunu yapabilsek, aza indirgenmiş bir hayat anlayışını uygulayabilsek keşke...” diyor Doğan Hızlan.

Bu dünya işte böyle bir dünya.
Keşke hepimiz Ali veya Veli olsaydık.
Yahut Perelman gibi olsaydık diyemiyeceğim ama…
Onun gibi düşünebilseydik.
Yani aza indirgenmiş bir hayat anlayışını kabullenebilseydik eminim daha huzurlu olurduk.

Kedi ulaşamadığı ciğere mundar dermiş misali.
Bizimkisi de  züğürt tesellisi mi acaba!